scratchpetland

pieter van bogaert

pieter@amarona.be

scratchpetland

(incident voor Gonzo Circus – 1998)

Een ochtend bleven Crol en Tetrapak iets te lang in bed. Toen ze met een bang voorgevoel de slaapkamer verlieten was het eigenlijk al te laat: hun enkele maanden oude tamaguchi was op sterven na dood. Een uit de hand gelopen dj-battle de avond voordien had hen duidelijk parten gespeeld. Hun prille verantwoordelijkszin had een serieuze deuk gekregen. Ze besloten om samen hun straf waardig te dragen. Gedaan met de tamaguchi’s: één van de twee broers moest zorgen voor een echte, degelijke baby. Tetrapak jr. werd met alle zorgen van de wereld omringd. Ze werd overstelpt met geschenken. Dat werkte zo aanstekelijk voor de bezoekers dat Tetra’s kamer al snel uitpuilde van het speelgoedtuig. Ze had er zoveel dat ze niet echt merkte of er iets ontbrak. Wanneer de ene dj haar mee uit mixen nam – één van haar geliefde uitstapjes – probeerde de ander wat orde te brengen in haar collectie. Al snel waren ze verplicht een systeem uit te denken om de overvloed aan speelgoed te sorteren. Wat onaangeraakt, en dus bruikbaar, leek voor Tetra werd door de broers opzij gelegd voor verder onderzoek. Muziekdozen, gameboys, zingende tollen, zoemende beesten en meer van dat fraais werden onderzocht en openden een wereld van onontgonnen sonische mogelijkheden voor de dj-brothers.

Al gauw lieten ze opnieuw, hoewel onbewust, hun eigen belang primeren op dat van hun protégée. Hun verantwoordelijkszin kreeg een tweede deuk, maar ze beseften het nog niet. Zo zeer gingen ze op in hun experimenten. Vanaf nu werd àlle speelgoed van Tetra gebruikt, en niet slechts de ‘onbruikbare’. Crol engageerde zich als eerste om ook zijn eigen bezit in de strijd te werpen, toen hij de naald van zijn pick-up monteerde onder een licht blikken autootje. Daar werden luidsprekertjes op gemonteerd (die ze uit de sprekende pop sneden) en de mekaniek van een kruipend aapje, et voilà: door de auto in de groeven van een lp te zetten kon je hem er volledig mee afspelen.

Het hek was van de dam. Tetra’s slaapkamer werd omgebouwd tot een heuse studio. Maandenlang hoorde men niets meer van Tetrapak en Crol. Alle afspraken werden zonder pardon afgezegd. De broers kwamen enkel nog buiten om in electroshops en speelgoedwinkels onderdelen te stelen. Of wanneer die gesloten waren stroopten ze de nachtwinkels rond de Brusselse grote markt. Niets was nog veilig. Slechts een select groepje van de beste vrienden werd nog het huis binnengelaten. En wanneer die al eens langskwamen om een nieuwe lading ganja uit te proberen letten ze erop om niets onbewaakt achter te laten. Autosleutels verdwenen in een mechanische piano. Een verlaten luciferdoosje veranderde onherroepelijk in een miniatuur draaitafel. Ik bespaar u de meer dramatische momenten.

Het duurde een jaar eer Crol en Tetrapak zich realiseerden waar hun obsessieve gedrag hen had gebracht. Opnieuw werden ze overvallen door het gekende gevoel van berouw. Er moest iets bedacht worden om de schade te herstellen. De situatie verschilde echter grondig van die met de tamaguchi. De schade bij Tetra was niet zozeer fysisch, maar wel psychisch. Deze keer moest er – gelukkig! – geen vervanging gezocht worden voor hun tijdelijk verwaarloosde dochter. Nee, het kwam er nu eerder op aan om opnieuw haar vertrouwen te winnen. Hun monsterlijke gedrag moest één of andere genereuze twist krijgen… En ja, in een onvermoed moment van hybris beslisten de broers te componeren. Voor Tetra.

Ze sloten zich opnieuw af van de buitenwereld en noemden zich voor de gelegenheid Scratch-Pet-Land. Deze keer was het doel duidelijk en nobel. Het duurde niet lang eer hun eerste single werd uitgebracht op een splinternieuw homemade label. Ze hadden de goesting te pakken en beslisten dat ze Tetra’s vertrouwen enkel zouden herwinnen door een heuse cd uit te brengen. Bij een belangrijk label, uiteraard. Zo kwam één van hun demo’s terecht bij Source in Parijs. Ze vonden die gasten van Air, hoewel een tikkeltje serieus, al bij al wel cool. En op een dag kwam het verlossende telefoontje: hun eerste titelloze cd zou uitkomen bij hetzelfde hippe Franse label en zeven tracks bevatten. Het contract werd getekend, de opnames gemaakt.

Wanneer u dit leest ligt de cd reeds in de winkel, waar hij als zoete broodjes over de toonbank gaat. Tetrapak en Crol reizen België en de rest van Europa af om hun boodschap live te verkondigen. Vergezeld door Tetra, uiteraard. Hun shows zijn, zoals hun cd trouwens, een soort ‘techno aan kinderen verklaard’. Scratch-Pet-Land heeft de ‘sabotage’-mentaliteit van Oval, de eigenzinnigheid van Mouse on Mars, en dus ook de melancholie van Microstoria, maar bovenal is het een geëngageerde speelgoedversie van dit alles. Dat de dochter content mag zijn?!

incident, officieel leverancier van nieuwe beelden en geluiden, bericht regelmatig vanuit het centraal bureau. Incident luistert ook naar u! Suggesties en andere ruis kunnen gestuurd worden naar sonicsquare@skynet.be.