O_ZONE
There are no limits to excess. Visitors are met by the first pictures in the street, the garden and the hall and on the stairs of the museum: the in-between space, or O_zone, with the ‘O’ from ‘Open’.
Er zijn geen grenzen aan exces. Op straat, in de tuin, in de hal en op de trap van het museum komen de beelden de bezoekers tegemoet: de tusseninruimte of O_ZONE, met de O van open.
Els Opsomer (B) – shades of survival/around me [for# Hasselt ], print, 2005
As an artist Els Opsomer is interested above all by the survival strategies of the individual in extreme situations. She visited Azerbaijan when the war with Armenia was raging and travelled through the former Yugoslavia after the last Balkan war. The journey to Palestine was the next challenge, wanting to physically and authentically observe the nuances in an over-mediatised world. By spending time in a war zone or conflict zone, you get the chance to experience this reality in an everyday human dimension. This gives the conflict a perspective you never see in regular media.
Als beeldend kunstenaar focust Els Opsomer op de overlevingsstrategieën van het individu in extreme situaties. Ze bezocht Azerbeidjan tijdens de oorlog met Armenië en reisde door ex-Joegoslavië na de laatste Balkanoorlog. Een reis naar Palestina was een volgende uitdaging om de nuances in een overgemediatiseerde wereld fysiek waar te nemen. Door in een conflictzone aanwezig te zijn, neemt ze de kans deze realiteit in een dagdagelijkse, menselijke dimensie mee te maken. Dit geeft het conflict een perspectief dat in geen enkel nieuwsitem te zien is.
Buy Time Suspended , with the Palestinian photo’s by Els Opsomer in the shop or on www.squarevzw.be
OVNI (E) – Babylon Archives – Docs. From the darkest side of the Empire, 2003, four video compilations, 90′
For these compilations the Spanish media activists from OVNI (Observatori de Video No Identificat) scoured the darkest corners of the Internet. On websites with such extensions as .gov, .mil and .corp they found images from a parallel world; a fascinating digital universe.
Voor deze compilaties schuimden de Spaanse media-activisten van het OVNI (Observatori de Video No Identificat) de donkerste hoekjes van het internet af. Op websites met extensies als .gov, .mil, .corp vonden ze beelden van een parallelle wereld; een fascinerend digitaal universum.
Ask for your copy at reception or from www.desorg.org .
Renzo Martens (NL) – Episode 1, 2003, video, 44′
Renzo Martens goes in search of himself in a Chechnya torn apart by war. The artists reverses the overmediatised war situation (what the Situationists called a “détournement”) and asks all the parties involved – fighters, citizens and media professionals – to film him and say what they think about him. Great as the misery is in this war-torn land, the film-maker always comes back to himself. Whereas the camera normally serves the self-promotion of the soldier or arouses sympathy for the victim, here it is used unashamedly for the film-maker’s inner journey.
In een door oorlog verscheurd Tsjetsjenië gaat Renzo Martens op zoek naar zichzelf. De kunstenaar draait de overgemediatiseerde oorlogssituatie om (wat de Situationisten een ‘détournement’ noemden) en vraagt aan alle betrokkenen – de krijgers, de burgers en de mediaprofessionals – om hem te filmen en te zeggen wat zij denken over hem. Hoe groot ook de ellende op het door oorlog verscheurde terrein, steeds komt de filmmaker weer bij zichzelf uit. Waar de camera normaal dient voor de zelfpromotie van de soldaat of voor de sympathie voor het slachtoffer, dient ze hier ongegeneerd de innerlijke zoektocht van de filmer.
Burnett-Rose ( UK ) – Witness : AnAesthetic, 2001, video, 3′
‘Witness: AnAesthetic’ combines real footage filmed in Sierra Leone by the award-winning journalist Sorious Samura, with clips taken from violent Hollywood movies. Burnett’s comment on the aestheticisation of violence in the entertainment industry, comes with an alarm button for whenever sensitive viewers want to escape.
Authentiek materiaal, gefilmd in Sierra Leone door de gelauwerde journalist Sorious Samura, naast clips uit gewelddadige Hollywoodfilms. Een commentaar op de esthetisering van het geweld in de entertainment industrie, voorzien van een alarmknop waarmee de kijker de beelden kan stilzetten als het echt te veel wordt.
Sagi Groner (IL/NL) – Meditation on Violence, 2005, video, 13′
We see pictures of the bombardment of Kosovo during the last three days of April 1999. Sagi Groner found this on an American scientific site, fas.org, where it is actually used as promotional material. A lot of these videos are circulating on the web. They always show the same narrative, but have a different significance each time. The video-maker probes the feeling behind the pictures by means of shifts in sound and image. In this sense, this film, which is so near to us in both time and space, links up perfectly with Maya Deren’s 1948 film of the same name, which is about the art of war, Eastern exoticism and the connection between mind and body.
We zien beelden van bombardementen op Kosovo, tijdens de laatste drie dagen van april 1999. Sagi Groner vond dit materiaal op een Amerikaanse wetenschappelijke site, fas.org, waar ze eigenlijk dienst doen als promotiemateriaal. Er circuleren veel van deze video’s op het web. Ze tonen altijd hetzelfde narratief, maar hebben steeds een andere betekenis. Met verschuivingen in beeld en geluid peilt de videomaker naar het gevoel achter de beelden. In die zin sluit deze film, die zo dicht bij ons staat in tijd en ruimte, perfect aan bij de gelijknamige film van Maya Deren uit 1948; een film over krijgskunst, oosters exotisme en het verband tussen geest en lichaam.
(see also Sagi Groner: 4.11.02)
Alice Miceli (BR) – 88 from 14.000, 2004, video, 56′
This installation shows pictures of victims of the Pol Pot regime in Cambodia , taken just before their execution. The 88 photos appear on a screen of falling sand. The length of each piece corresponds to the time between their arrest and execution. Ephemeral images that slip through our fingers just like time.
Beelden van slachtoffers van het Cambodjaanse Pol Pot-regime die vlak voor hun executie werden gefotografeerd voor de staatsarchieven. 88 foto’s op een achtergrond van vallend zand. De lengte van elk stuk komt overeen met de tijd tussen de arrestatie en de executie van de gevangenen. Efemere beelden die ons, net als de tijd, door de vingers glippen.
