X_SHOP
Make your own exhibition and take it home: watch, copy, buy, experience, try, consume.
Maak uw eigen tentoonstelling en neem ze mee naar huis: kijk, kopieer, koop, ervaar, probeer, consumeer.
Find these works in the X_SHOP or order them on line:
AS mediamagazine nr. 177 – EXCESS FOR ALL, 128 p., 2006, www.muhka.be
Herman Asselberghs, Els Opsomer, Pieter Van Bogaert – Time Suspended [Uitgestelde Tijd], 256 pagina’s, 2004, www.squarevzw.be
Lieven De Boeck – Fireworks II. Le Bleu du Ciel. II.09.01, ymck ofsettprints, 2002
Jean-Luc Godard – Histoire(s) du Cinéma – 5 dvd box, Japanese edition, 1988-1997 www.amazon.co.jp
Jean-Luc Godard – Histoire(s) du Cinéma – 5 cd box, ECM records, 1999, www.ecmrecords.com
Johan Grimonprez – dial H.I.S.T.O.R.Y., dvd, argos , 1997, www.argosarts.org
Kurt Kren – Aktion filme, dvd, Index, 2004, www.index-dvd.at
Kuda.org – Safe Distance, dvd, 2002, www.kuda.org
Christof Migone – Sound Voice Perform, 90 p. + cd, 2005, www.christofmigone.com
Christof Migone – South Winds, cd, 2003, www.christofmigone.com
Christof Migone – Crackers, cd, 2001, www.christofmigone.com
Christof Migone / Undo – Vito Acconci’s undoing, cd, 2001, www.christofmigone.com
Rob Moonen & Olaf Arndt – Camera Silens, Edition Nautilus, 175 p., 1995, www.robmoonen.nl
Steve Mumford – Baghdad Journal, 224 p., 2005, www.drawnandquarterly.com
OVNI – Babylon Archives – Docs. From the darkest side of the Empire, dvd, 2003, www.desorg.org
Pier Paolo Pasolini – Salo, dvd, 2003, www.paradiso.be
Salam Pax – The Baghdad Blog, 206 p., 2003, www.groveatlantic.co.uk
David Rees – Get Your War On I & II, 2002, www.mnftiu.cc
Alain Resnais – Nuit et Brouillard, dvd, 2004, www.a-film.be
Dierk Schmidt – SIEV-X. On a case of intensified refugee politics, 112 p., 2004, www.bbooks.de
Alexander Sokurov – Spiritual Voices, dvd, 2004, www.ideale-audience.com
Terre Thaemlitz – Lovebomb, cd + dvd box, 2005, www.comatonse.com
Pierre-Yves Vandeweerd – Closed District, dvd, 2005, www.gsara.be
Geert Van Moorter – Onder de bommen in Bagdad , dvd, 2004, www.g3w.be
Jonathan Weiss – The Atrocity Exhibition, dvd, Reel 23, 2004, www.reel23.com
Special thanks to Le Bonheur _ Epicerie audiovisuelle, Antoine Dansaertstraat 196 < 1000 Brussel – www.lebonheur.net
Jean-Luc Godard (CH) – Histoire(s) du Cinéma 1a+b, 2a+b, 3a+b, 4a+b, 1988-98
Godard’s film history is explicitly about the failure of cinema in the face of the century’s excesses. At the heart of this work are the Second World War and the horrors of the concentration camps. On the one hand there is a failure to portray the deaths in the camps. But worse than this is the failure to understand the images that heralded the horrors of the Second World War. Because none of the warnings were able to prevent a catastrophe, not that given by Jean Renoir in his ‘ La Grande Illusion ‘ and ‘ La Règle du Jeu’ at the end of the thirties, nor that by Charlie Chaplin in ‘The Great Dictator’, nor that by Ernst Lubitsch in ‘To Be or Not To’ Be in the early forties.
Godard’s filmgeschiedenis gaat over het falen van de cinema in het aanschijn van het exces van de eeuw. Centraal in dit werk staat de tweede wereldoorlog en de gruwelen van de concentratiekampen. Enerzijds is er het falen om de doden van de kampen in beeld te brengen. Maar erger is het falen om de beelden te begrijpen die de gruwelijkheden van WOII aankondigden. Want noch de waarschuwingen van Jean Renoir in La Grande Illusion of La Règle du Jeu aan het eind van de jaren dertig, noch die van Charlie Chaplin in The Great Dictator of Ernst Lubitsch in To Be or not to Be aan het begin van de jaren veertig slaagden erin de catastrofe te voorkomen.
Screening Sun/Zon, May 7 mei – 15u Z_ZONE
Christof Migone ( Can. ) – The Display Disgust Series (aka Spit Museum / Fart Museum / Crack Museum / Piss Museum ), 2004/5, mixed media
The most important instrument in Christof Migone’s videos and music is his own body. Minor organic functions that normally remain hidden from the senses – the production of saliva, breaking wind, cracking the knuckles and speaking and breathing – are here given repulsive dimensions. We have already shown Migone’s ‘Spit’ installation, a tribute to Vito Acconci’s ‘Waterways – four saliva studies’, during ‘Feel the Old’ (in Z33 in 2004). ‘Spit’ is now part of his ‘Display Disgust Series’. Other chapters in addition to this work, now renamed as ‘ Spit Museum ‘, will appear as a ‘ Fart Museum ‘ (see the ‘South Winds’ CD), a ‘ Crack Museum ‘ (see the ‘Crackers’ CD) and a ‘ Piss Museum ‘.
Het belangrijkste instrument in de video’s en de muziek van Christof Migone is zijn eigen lichaam en de excessen die het produceert. Kleine organische functies die normaal gezien verborgen blijven voor de zintuigen – de productie van speeksel, het laten van winden, het spreken en ademen of het kraken van vingerkootjes en andere ledematen – krijgen soms weerzinwekkende dimensies. Tijdens Feel the Old toonden we al Spit , een hommage aan Vito Acconci’s Waterways – four saliva studies . Spit maakt intussen deel uit van Migone’s Display Disgust Series . Andere hoofdstukken naast dit tot Spit Museum omgedoopte werk komen als een Fart Museum (met de cd South Winds ), een Crack Museum (met de cd Crackers ) en een Piss Museum (in wording).
Find out more at http://www.christofmigone.com/html/projects_gallery/DisgustDisplaySeries.html
Buy the cd’s in the shop or on www.christofmigone.com
Steve Mumford ( USA ) – Drawing from Life, 2003, watercolours on paper (courtesy of Postmasters Gallery, New York)
Mumford, a New York painter, has travelled to Iraq four times since the start of the war. Unlike the embedded journalists, he tries to move around the war zone as independently as possible and thereby continues the tradition of the war artist. As a reporter for the artnet.com art portal site he travels with a press card through Kuwait and via Basra , Nasiriya and Kerbalah to Baghdad , Tikrit and Kirkuk . His paintings and reports for artnet show the everyday lives of Iraqi citizens and American soldiers at a significant moment in history.
Steve Mumford, een schilder uit New York, reisde sinds het begin van de oorlog vier keer naar Irak. In tegenstelling tot de ‘embedded journalists’ probeert hij zich zo onafhankelijk mogelijk door de oorlogszone te verplaatsen en brengt zo de traditie van de ‘oorlogskunstenaar’ opnieuw tot leven. Als verslaggever van kunstportaalsite artnet.com reist hij met een perskaart via Koeweit en langs Basra, Nasiriya en Kerbalah naar Bagdad, Tikrit en Kirkuk. Zijn schilderijen en verslagen voor artnet tonen het alledaagse reilen en zeilen van Irakese burgers en Amerikaanse soldaten op een belangrijk moment in de geschiedenis.
www.postmastersart.com
www.artnet.com/magazine/features/baghdadjournal.asp
www.drawnandquarterly.com
Felix Gonzalez-Torres ( USA ) – Untitled (Death by Gun), 1990 stack of photolithographs (courtesy of MoMA, New York)
Listed on the sheets are the names of 460 individuals killed by gunshot during the week of May 1–7, 1989, cited by name, age, city, and state, with a brief description of the circumstances of their deaths, and, in most cases, a photographic image of the deceased. These images and words, appropriated from Time magazine, where they first appeared, reflect González-Torres’s interest in gun control. Death by Gun is, like so many other works of the artist, an ongoing work of art. Viewer participation is an important element, and the public is encouraged to read the sheets and take them away to keep, display, or give to others.
Op deze vellen staan de namen van 460 slachtoffers, omgekomen door geweerschoten in de week van 1 tot 7 mei 1989. Verder ook hun leeftijd, woonplaats, een korte beschrijving van de doodsoorzaak, en in de meeste gevallen een foto van de overledene. Deze beelden en woorden, uit het tijdschrift ‘Time’, waar ze voor het eerst verschenen, tonen González-Torres’ interesse in wapenbeheersing. ‘Death by Gun’ is, zoals zovele andere werken van deze kunstenaar, een kunstwerk dat evolueert. De betrokkenheid van de toeschouwer is een belangrijk element. Het publiek wordt aangemoedigd om de vellen te lezen, te bewaren, te tonen of aan anderen te geven.
Rob Moonen (NL) – 10.000 names, 1999, 10.000 names on woven tags
The immediate trigger for this work was a newspaper report on 10,000 Albanians who in 1999, during the war, disappeared in a single night. In order to get an idea of the size of group this abstract figure represented, the Dutch artist Rob Moonen (see also Camera Silens in the A_ZONE) thought up 10,000 names – not Albanian, but familiar European names to which in most cases a face is also attached. He then put these names onto the sort of labels that one sews into clothes. He then hung the labels with the printed side to the wall. From a distance it looks like a target, but if one goes closer and turns the labels round, one can read the name and perhaps see a face to go with it.
Een bericht in de krant over 10.000 Albanezen die in één nacht verdwenen tijdens de oorlog in 1999 is de directe aanleiding voor dit werk. Om zich een beeld te vormen van de groep mensen achter dat abstracte cijfer verzon de Nederlandse kunstenaar Rob Moonen (zie ook ‘Camera Silens’ in de A_ZONE) 10.000 namen – geen Albanese, maar vertrouwde Europese, waar in de meeste gevallen ook een gezicht aan vastzit. Die namen zette hij eigenhandig op evenveel nominettes – de rode of blauwe naamlabels om in kleren te naaien. De labels hangen met de bedrukte kant naar de muur. Van op afstand lijkt het een schietschijf, maar wie dichterbij komt en de labels omdraait, kan de naam lezen en ziet er misschien ook een gezicht bij.
Teresa Margolles (Mex.) – Trepanaciones, 2003, audio, 24′ (courtesy of Peter Kilchmann gallery, Zurich)
Teresa Margolles draws her inspiration from a morgue in Mexico City , where she also works as a forensic doctor. The materials she uses for her works of art are rinsing water, fat, blood and what is left after death. For this particular work she uses recordings of a trephination, or drilling through the skull.
Teresa Margolles vindt al haar inspiratie in een lijkenhuis in Mexico City, waar ze ook werkt als forensisch geneeskundige. Haar kunstwerken bestaan uit spoelwater, vet, bloed en wat rest na de dood. Voor dit werk gebruikt ze de geluiden van een trepanatie ofte schedelboring.
