Picture This!
Een tentoonstelling voor deBuren .
Di 19.02.08 > Vr 21.03.08
Di > Vr| 11.00 > 18.00
Vlaams-Nederlands Huis/ deBuren
Leopoldstraat 6 – 1000 Brussel
www.deburen.eu
De titel van deze tentoonstelling mag vrij letterlijk genomen worden. Als een opdracht, in de zin van ‘zich een voorstelling maken’. Als een uitdaging, in de zin van ‘durven kijken’. Als een project dat wil confronteren en engageren.
Inzet is de voorstelling van lijden in de media en de reflectie daarrond in de kunst. De uitnodiging (om te verbeelden) en de waarschuwing (voor de beelden), vervat in de titel, krijgen vorm in werk dat het onheil, de pijn, het bloed soms letterlijk toont, soms figuurlijk oproept. Het resultaat is een oefening in uithouding enerzijds, in inleving anderzijds.
Drie werken van zeer verschillende kunstenaars geven op evenveel manieren vorm aan deze opdracht. Drie keer kijken ze vanuit Europa naar het Afrikaanse continent – altijd al over- én ondergemediatiseerd als het gaat over lijden. Elke kunstenaar kijkt met een specifieke blik: doorheen de media, van op het terrein of van op de zijlijn. Allen stellen ze pertinente vragen over de grenzen van het beeld, over het beeld van de grens. En telkens moeten wij, als toeschouwer, vaststellen dat grenzen tonen altijd al een vorm is van grenzen verleggen.
Picture This!
An exhibition with works by Renzo Martens, Herman Asselberghs and Burnett-Rose.
Tue 19.02.08 > Fr 21.03.08
Tue > Fr| 11.00 > 18.00
Vlaams-Nederlands Huis/ deBuren
Leopoldstraat 6 – 1000 Brussel
www.deburen.eu
It’s a small, compact presentation; a very modest proposal with a rather ambitious aim. The title may be taken fairly literally. As an assignment in the sense of ‘picturing something’. As a challenge, in the sense of ‘dare to look’. As a project that wants to confront and engage. The invitation (to imagine) and the warning (regarding the images), both of which are included in the title, acquires shape in the work that literally shows and figuratively evokes suffering – an exercise in endurance on the one hand and empathy on the other.
Burnett-Rose ( UK ) – Witness : AnAesthetic , 2001, video, 3′
Dit werk is een teaser . Het lokt, het pest, het trekt de aandacht, het stoot af. Het maakt de kijker tot een getuige, maar verdooft tegelijk. De trance van het beeld is meteen ook een trigger , die iets losmaakt bij de kijker. Het vraagt om een reactie, goed wetende dat de afstand tussen de kijker en het beeld te groot is om te overbruggen.
De dubbelzinnigheid van het werk zit vervat in de werkwijze van de makers. Beelden uit zeer gelijkende en toch zeer verschillende situaties staan naast elkaar. De eerste tonen oorlogssituaties, in scène gezet door Hollywood; de tweede tonen gelijkaardige gebeurtenissen, gefilmd op het terrein door de Sierra-Leonese filmmaker Sorious Samura. De grenzen tussen fictie en realiteit worden zichtbaar terwijl ze uitgeveegd worden.
De beelden van Hollywood gaan met gemak over in die van Sierra Leone. Té gemakkelijk. Daarom werd dit commentaar op de afstandelijke esthetisering van het geweld in de entertainmentindustrie, voorzien van een zeer tastbare alarmknop. Als het toch te veel wordt, kan de kijker met een druk op de knop de beelden stilzetten.
www.burnett-rose.com/wit.html
www.insightnewstv.com
Renzo Martens (NL) – Zonder Titel , 2007, video, 4′
De Nederlandse kunstenaar Renzo Martens toont een trailer van ‘Episode 3′ , zijn nieuwste in Congo gedraaide film, die binnenkort uitkomt. Een korte video, als uitnodiging voor het lange werk dat gaat komen. Maar ook een waarschuwing. Want net als in zijn vorige video – ‘Episode 1′ , uit 2003 en opgenomen in Tsjetsjenië – kijkt Martens met een provocerende blik terug naar de media. Ook nu is de gemediatiseerde – en dus tot economisch goed gemaakte – ellende inzet van het engagement van de filmmaker. En ook nu staat vast dat zijn werk op zeer gemengde – en dus confronterende – gevoelens zal worden onthaald.
Martens wil iets fundamenteel doen voor Afrika, en deze film – in het Engels, want voor een wereldwijd publiek – is daar slechts een deel van. Het uiteindelijke doel is het Afrikaanse continent helpen om te leven van haar grootste rijkdom: haar armoede.
Het (voorlopige) resultaat komt als een feest; een prelude op het echte werk.
Here is a text for Afterall.
Hier een interview met Renzo Martens voor <H>art.
Herman Asselberghs (B) – Capsular , 2006, video, 24′
Herman Asselberghs toont geen beelden van lijden. Hij roept ze op. Met dit werk – zijn derde video op evenveel jaar tijd – toont hij zich opnieuw als een echte mediakunstenaar in de meest letterlijke zin van het woord.
Deze kunstenaar kijkt naar de wereld via de media, waar vage begrippen vorm krijgen – de begrippen die zo een belangrijke rol spelen in zijn werk: de Palestijnen, 11 september, de globalisering, gijzelaars en gijzelnemers, Fort Europa, de sans-papiers, leven en dood. Omgekeerd kijkt hij naar de media via de wereld. Een reis naar Palestina ligt aan de basis van zijn video ‘a.m./p.m.’, een reis naar Ceuta – van het centrum van Europa naar de grens – ligt aan de basis van ‘Capsular’. Wat we niet zien – rijen wachtende vluchtelingen – is even belangrijk als wat we wel zien – de bijna existentiële leegte van de grens.
Door zijn eigen onbereikbare doel tot onderwerp te maken van zijn video, maakt de filmmaker het (even onbereikbare) doel zichtbaar van de reizigers aan de andere kant van de grens. Daarom functioneert dit werk als een target in deze tentoonstelling. Want het uiteindelijke doel van (het engagement van) de filmmaker is natuurlijk (de confrontatie met) de kijker.
Here is a text in English from Transmedia text series 06
Hier dezelfde tekst in het Nederlands uit het tijdschrift van de Sint-Lukasgalerie
Picture This is een tentoonstelling voor deBuren. Curator is Pieter Van Bogaert.
Tentoonstelling:
Di 19.02.08 > Vr 21.03.08
Di > Vr| 11.00 > 18.00
Vlaams-Nederlands Huis/ deBuren
Leopoldstraat 6 – 1000 Brussel
www.deburen.eu
Op 6 maart organiseert de Hogeschool Sint-Lukas bij deBuren het symposium ‘Onheil, pijn, bloed – representaties van lijden’ . Sprekers zijn Stefan Hertmans, Marianne Van Kerkhoven, Barbara Baert, Dirk Lauwaert, Angela Megnoni en Veronique Govaert.
http://www.deburen.eu/uploads/documents/Sympo_pijn_folder_v2.pdf
Op 14 maart praat Pieter Van Bogaert in de Beursschouwburg met Renzo Martens en Dierk Schmidt over de verbeelding van de Congolese geschiedenis en actualiteit, tijdens ‘Territoriumdrift’, een programma over grensgebieden als moeilijk leesbare plekken.
In het kader van de Namiddagen van de Topografie.
http://ls.kuleuven.be/cgi-bin/wa?A3=ind0802&L=cultstud&P=547054&E=2&B=——%3D_Part_29985_11216906.1202394123792&N=Namiddagen+Topografie+IV.pdf&T=application%2Fpdf